جوک

خخخخخخخ

https://s6.picofile.com/d/8177992276/177dad0c-c6ae-43f8-adde-bd78b0651008/Aparat.apkhttps://s6.picofile.com/d/8177992276/177dad0c-c6ae-43f8-adde-bd78b0651008/Aparat.apk

لینک دانلود اپارات

---

https://s6.picofile.com/d/8177992276/177dad0c-c6ae-43f8-adde-bd78b0651008/Aparat.ap

لینک دانلود اپارات

کشف یک کهکشان که در دوران اولیه کیهان مرده است

به گزارش بیگ بنگ، ستاره‌سازی در این کهکشان تنها ۷۰۰ میلیون سال پس از بیگ بنگ، متوقف شده که این امر مدل‌های موجود از تکامل کهکشان‌ها را به چالش می‌کشد، چرا که نمی‌تواند توضیح دهد چگونه کهکشان‌های عظیم و “قرمز و مرده” می‌توانند در این مقطع زمانی زودتر از آنچه که پیش‌بینی می‌شد، شکل بگیرند. این کهکشان که RUBIES-UDS-QG-z7 نام دارد، بیش از ۱۰ میلیارد برابر خورشید جرم دارد و گستردگی آن ۶۵۰ سال نوری است و نشان می‌دهد هسته‌های متراکم کهکشان‌های بیضوی امروزی احتمالا بسیار زودتر از آنچه که پیش‌بینی می‌شد، شکل گرفته‌اند.

چطور کهکشان‌ها رشد می‌کنند و سپس می‌میرند

در کیهان اولیه، کهکشان‌ها با جذب گاز از محیط میان‌کهکشانی و تبدیل آن به ستارگان جدید، رشد می‌کردند. با افزایش جرم یک کهکشان، می‌تواند گاز را مؤثرتر جذب کند و به این ترتیب، تشکیل ستارگان سریع‌تر انجام شود. اما این رشد برای همیشه ادامه نمی‌یابد. در نهایت، کهکشان‌ها وارد فرآیند “خاموش شدن” قرار می‌گیرند که در آن ستاره‌سازی متوقف شده و به طور مؤثر رشد آنها متوقف می‌شود.

امروزه، ستاره‌شناسان می‌بینند که تقریباً نیمی از کهکشان‌های کیهان نزدیک، دیگر ستاره‌سازی انجام نمی‌دهند. این کهکشان‌ها به عنوان کهکشان‌های ساکن، خاموش یا “قرمز و مرده” شناخته می‌شوند. آنها قرمز به نظر می‌رسند، زیرا ستارگان جوان و داغ آبی خود را از دست داده‌اند و تنها ستارگان قدیمی‌تر و سردتر که به رنگ قرمز هستند، باقی مانده‌اند.

مرموز بودن علت مرگ کهکشان‌ها

کهکشان‌های ساکن به ویژه در میان کهکشان‌های بزرگ‌تر رایج هستند، که معمولاً شکل بیضوی دارند. این کهکشان‌ها معمولاً زمان زیادی برای شکل گرفتن نیاز دارند و ابتدا جمعیت‌های ستاره‌ای بزرگی را می‌سازند تا ستاره‌سازی متوقف شود. اما آنچه باعث می‌شود یک کهکشان‌ خاموش شود، هنوز یکی از بزرگترین پرسش‌ها در اخترفیزیک است.

“پاسکال اوش” استاد اخترشناسی دانشگاه ژنو و همکار نویسنده مقاله گفت: «یافتن اولین نمونه‌های کهکشان‌های ساکن بزرگ(MQGs) در کیهان اولیه بسیار حیاتی است، زیرا این موضوع روشن می‌کند که مکانیزم‌های تشکیل آنها چه بوده است.» در واقع جستجو برای چنین سیستم‌هایی، هدف اصلی اخترشناسان برای سال‌ها بوده است.

مشاهدات متناقض با نظریه‌ها

با پیشرفت تکنولوژی، به ویژه طیف‌سنجی نزدیک به فروسرخ، اخترشناسان کهکشان‌های مرده را در زمان‌های کیهانی ابتدایی‌تر تأیید کرده‌اند. فراوانی تخمینی آنها با مدل‌های نظری تشکیل کهکشان‌ها که پیش‌بینی می‌کنند چنین سیستم‌هایی باید زمان بیشتری برای تشکیل نیاز داشته باشند، در تناقض است. با استفاده از تلسکوپ جیمز وب این تنش به تغییر در شیفت‌های نوری به ۵ (۱.۲ میلیارد سال پس از بیگ بنگ) رسیده که در سال‌های اخیر چندین کهکشان مرده در این بازه زمانی شناسایی شده است. مطالعه جدید محققان دانشگاه ژنو نشان می‌دهد که این کهکشان‌ها حتی زودتر و سریع‌تر از آنچه که پیش‌بینی می‌شد، شکل گرفته و از ستاره‌سازی

 دست کشیده‌اند.

اقیانوسی از آب در اورانوس وجود دارد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از تلگراف، محققان متوجه شده اند اورانوس جذاب تر از چیزی است که تصور می کرده اند. با بررسی تنها ماموریتی که به این سیاره درفاصله ۱.۸ میلیارد مایلی زمین انجام شده، تمام آنچه پژوهشگران از اورانوس می دانسته اند، زیر سوال رفته است.

تحقیقی جدید نشان داد هنگامیکه کاوشگر «ویاژر ۲ «اورانوس را در سال ۱۹۸۶ میلادی تحلیل کرد، این سیاره گرفتار یک تندباد نادر فضایی بوده که داده ها را مخدوش کرد ه و تصویر کاملی از سیاره فراهم نکرده است.

ستاره شناسان در آن زمان با توجه به مشاهدات کاوشگر به این نتیجه رسیدند که اورانوس میدان مغناطیسی ضعیفی دارد و هرآنچه که امروز درباره سیاره می دانیم نیز براساس همین امر بنا شده است.

اکنون تحلیلی جدید نشان می دهد یک تندباد کهکشانی از ذرات باردار خورشید به اورانوس برخورد کرد که میدان مغناطیسی آن را ازبین برد و بخش زیادی از پلاسمای آن را نابود کرد. به همین دلیل سیاره متروک به نظر می رسید. محققان به این نتیجه رسیدند که ۵ قمر اورانوس بدون هیچ کنش و واکنشی مرده هستند.

اما وضعیت فعلی اورانوس متفاوت است زیرا فقط در ۴ درصد مواقع با چنین رگبار خورشیدی برخورد می کند. «ویلیام دان» مولف پژوهش در این باره می گوید: هرآنچه که ما درباره اورانوس می دانیم براساس گذر ویاژر ۲ از کنار سیاره است که ۲ روز طول کشید. پژوهش جدید نشان دهنده رفتارهای عجیب اورانوس است که با توجه به مقیاس رویداد آب وهوایی که هنگام گذر کاوشگر از کنار سیاره رویداده قابل توضیح است.

او در این باره می افزاید: اکنون حتی اطلاعات ما درباره یک روز معمولی در اورانوس به اندازه قبل نیست و نیاز داریم فضاپیمای دیگری به این سیاره بفرستیم تا آن را درک کنیم.

اکنون آشکار شده احتمالا اورانوس برخلاف تصورات قبلی بایر نیست و این بدان معناست که ستاره شناسان اکنون به این نتیجه رسیده اند که ممکن است اقیانوسی از آب روی یکی از قمرهای اورانوس وجود داشته باشد.

ویاژر هیچ گونه نشانه ای از وجود اقیانوس ها نیافت اما اگر مشخص شود سیاره در معرض تندباد بوده، این بدان معناست که احتمالا در آن زمان سیگنال ها غیرقابل ردیابی بوده اند.

دان در این باره می افزاید: یکی از شواهد مهم درباره عدم وجود اقیانوس روی قمرهای اورانوس آن بود که ویاژر 2 هیچ یون آبی کشف نکرد. اما اکنون می توان دلیل این امر را توضیح داد؛ تندباد خورشید تمام آن مواد را از بین برده بوده است.

به گفته محققان اگر ویاژر 2 چند روز زودتر از کنار اورانوس گذشته بود، مگنتوسفر کاملا متفاوتی در اطراف سیاره رصد می کرد. فضاپیما اورانوس را در وضعیتی مشاهده کرد که فقط در 4 درصد مواقع رخ می دهد.